Ο Θεός (Benoit Poelvoorde, Coco Before Chanel) ζει στις Βρυξέλλες, με την γυναίκα του (Yolande Moreau, Το Αγόρι στο Τελευταίο Θρανίο) και την κόρη του, Ea (Pili Groyne).
Στην γη όμως, είναι άνανδρος, χωρίς αρχές και ήθος και είναι μισητός από την οικογένειά του, αλλά και ο ίδιος μισεί την οικογένειά του.
Η Ea δεν αντέχει το γεγονός ότι είναι φυλακισμένη σε ένα μικρό διαμέρισμα και πρέπει να ανέχεται τον πατέρα της, μέχρι που αποφασίζει να επαναστατήσει εναντίον του και στέλνει σε όλους του θνητούς την ημερομηνία του θανάτου τους και μετά αποφασίζει να το σκάσει.
Η ταινία, σε σκηνοθεσία του Jaco Van Dormael, ο οποίος έγραψε και το σενάριο μαζί με τον Thomas Gunzig, ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.
Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα και παρουσίασή της.
Η Ea αποφασίζει να μαζέψει 6 αποστόλους, τους επισκέπτεται και ο καθένας της διηγείται την ιστορία του.
Έτσι, με το γεγονός ότι βλέπουμε διαφορετικές ιστορίες, η ταινία πετυχαίνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή.
Βέβαια, χάνει σε συναίσθημα.
Δεν καταφέρνει να σε συνεπάρει και αυτό που της λείπει είναι η ζεστασιά.
Έχει κάποιες δυνατές και συγκινητικές στιγμές, όπως όταν μια μητέρα βλέπει ότι θα ζήσει λιγότερο από το παιδί της, το οποίο έχει σύνδρομο down, για να το σώσει αποφασίζει να το πνίξει στον ύπνο του.
Έχει και λίγο χιούμορ, κυρίως στις σκηνές που ένας νεαρός που μαθαίνει ότι θα ζήσει πάρα πολλά χρονιά αρχίζει να πέφτει από παράθυρα, από αεροπλάνα και απλά τραυματίζεται.
Όλες οι ιστορίες έχουν αίσιο τέλος και οι άνθρωποι-απόστολοι καταλήγουν ευτυχισμένοι, ο καθένας με τον δικό του τρόπο.
Η ταινία έχει όμορφη φωτογραφία, χωρίζει με ψυχρά και θερμά χρώματα τις κακές και καλές στιγμές αντίστοιχα και τα πάντα φαίνονται να είναι μετρημένα.
Τα σκηνικά, τα πλάνα κτλ.
Η ταινία έχει ένα εξαιρετικό καστ, με την πρωταγωνίστρια, Pili Groyne να ξεχωρίζει.
Αλλά και ο Benoit Poelvoorde τα καταφέρνει πολύ καλά ως ένας αποκρουστικός Θεός, ο οποίος σε εκνευρίζει με την συμπεριφορά του.
Το καστ συμπληρώνουν η Catherine Deneuve (Με το Κεφάλι Ψηλά), Francois Damiens (Οικογένεια Μπελιέ) και πολύ άλλοι.
Το The Brand New Testament (Le Tout nouveau testament ο γαλλικός τίτλος) είναι μια πολύ πρωτότυπη ταινία και κάποιες στιγμές είναι και λίγο σουρεαλιστική.
Δεν καταφέρνει, όμως, να κερδίσει τον θεατή.
Είναι ψυχρή και δεν σε ταξιδεύει, ενώ έχει ένα τόσο ωραίο, ενδιαφέρον και πρωτότυπο θέμα.
Τι αποφασίζει να κάνει κάποιος με όσες μέρες του έχουν απομείνει;
Σταματάει ή συνεχίζει να ζει;
Τι γίνεται με την ελπίδα;
Στους κινηματογράφους από 28 Ιανουαρίου.
Χριστίνα Φακίνου.
1.jpg)
