Θα μου επιτρέψετε να μην είμαι αντικειμενικός, γιατί όταν πιάνει κάτι τέτοια trailer το ραντάρ μου, πραγματικά κάνω σοβαρή προσπάθεια για να μην αρχίζω να χοροπηδάω σαν το κατσίκι....
Και θα εξηγήσω.
Ένα από τα αγαπημένα θέματα του κινηματογράφου είναι η εκδίκηση, οι εκτελεστές με τιμή και γενικά τα κακά παιδιά που ξαφνικά τους στρίβει η βίδα και αποφασίζουν ν'αγαπήσουν αλλήλους αφήνοντας και μερικά πτώματα στη πορεία.
Ξεκάθαρα όμως, μόνο το σινεμά της Ανατολής (Κινα-Ιαπωνία-Κορέα) καταφέρνει και παρουσιάζει ιστορίες με κότσια, ωμό ρεαλισμό και πολλές ....πάρα πολλές σφαίρες!
Το αρχικό trailer του Τhe Crying Man τα υπόσχεται αυτά και με το παραπάνω, μιας και ανακατεύει τη γνωστή συνταγή προσφέροντας υπερ-στυλιζαρισμένες σκηνές...
Φονιάδες, μια γυναίκα που εμπλέκεται στην υπόθεση, μαύρα κοστούμια και ματωμένα πρόσωπα.
Προσωπικά έχω καλυφθεί.
Μόλις η δεύτερη ταινία του σκηνοθέτη Jeong-beom Lee, μας είχε προετοιμάσει απ το πρώτο πόνημα του για το τι μας περιμένει...
Το 2010 το The Man From Nowhere ήρθε να ταράξει τα νερά της Κορέας και των fun του συγκεκριμένου είδους.
Η υπόθεση είχε να κάνει με έναν καταθλιπτικό τελειωμένο (αργότερα μαθαίνουμε το γιατί), που η μόνη του παρέα είναι ένα μικρό κοριτσάκι απ'τον ίδιο ορόφο.
Όταν αυτή μπλέκει με τον υπόκοσμο και μια συμμορία εμπορίας ανθρώπινων οργάνων, ο πρωταγωνιστής μετατρέπεται σε φονική μηχανή και το αποτέλεσμα είναι μάχες σώμα με σώμα, πιστολίδι, πόνος, μελαγχολία.
Με πια πρόχειρη σύγκριση, το Τaken φαντάζει μπομπ ο μαστοράκος μπροστά στη μαυρίλα απ'τη Κορέα!
Κανείς δε λέει ότι είναι αριστουργήματα.
Μερικές φορές το στυλ ξεπερνάει την ίδια την ουσία, οι γυναικείοι χαρακτήρες συνήθως έιναι ανύπαρκτοι και τα σενάρια τους όχι και τόσο πρωτότυπα...
Παρουσιάζουν όμως σφιχτοδεμένο κινηματογράφο, αγαπούν τους χαρακτήρες των ταινιών τους και παρόλ'αυτά δε καταφεύγουν σε εύκολες λύσεις.
Σπανίως οι πρωταγωνιστές τη βγάζουν καθαρή, και η μονταζιέρα δε κάνει υπερωρίες τύπου Ηollywood μπας και προσελκύσουμε όλες τις ηλικίες.
Το The Crying Man κάνει ντεμπούτο Ιούνιο στη χώρα του, εδώ στην Ελλάδα ...ας μην το ανοίξω καλύτερα.
Πάντως, δώστε μια ευκαιρία στους σχιστομάτηδες ...και παρόλο που η λίστα είναι τεράστια, ρίξτε μια ματιά: A Bittersweet Life (2005), Exiled (2006), SPL - KillZone (2005) μπας και ψηθείτε...
Αξίζει ο ντόρος ή μόνος μου παθιάζομαι;
Μίλτος Παπατριανταφύλλου.
1.jpg)
