Κάθε Κυριακή, η Χρύσα Φραγκούδη μας μιλάει για την εξέλιξη των κινηματογραφικών poster, τις τάσεις, τα ‘ρεύματα’ και γενικότερα για την ιστορία των artwork στον κινηματογράφο.
Γράφει η Χρύσα Φραγκούδη.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’40, σε έναν κόσμο ανάστατο από τον πόλεμο η παραγωγή, η εξέλιξη ακόμα και η δημιουργικότητα, βρίσκονται σε παύση...
Μπορεί το Hollywood να εξακολουθεί να βγάζει ταινίες, ωστόσο η εξέλιξη των artwork έχει σταματήσει στην προ πολέμου εποχή.
Οι σχεδιαστές εργάζονται με τις γραμματοσειρές που υπάρχουν ήδη ...
...καθώς ακόμα και να υπήρχαν σχέδια νέων γραμματοσειρών στα χαρτιά κάποιων ροματικών καλλιτεχνών, η παραγωγή της τυπογραφικής μήτρας απαιτούσε μηχανήματα και χώρους, τα οποία ήταν κατειλημμένα κατασκευάζοντας οπλισμό.
Τα πρώτα χρόνια λοιπόν της δεκαετίας παρατηρούμε οτι οι αφίσες συνεχίζουν να χρησιμοποιούν lettering (σχεδιασμός των γραμμάτων στο χέρι, με πινέλο ή πένα) κατά κύριο λόγο.
Φυσικά υπάρχουν και αφίσες που χρησιμοποιούν typefaces (γράμματα που έχουν παραχθεί σε τυπογραφική μήτρα) αλλά αυτές δεν είναι παρά ενα μικρό ποσοστό.
Όσο η δεκαετία προχωράει και ο πόλεμος φτάνει στο τέλος του αρχίζουν να εμφανίζονται typefaces όλο και πιο συχνά πλέον στις αφίσες.
Παρατηρούμε και εδώ οτι η τεχνική που χρησιμοποιείται για το artwork των αφισών παραμένει η εικονογράφηση, εστιασμένη στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών, όπως και στη δεκαετία του ’30.
Είναι σαφής όμως η διαφοροποίηση στην χωροθέτηση, καθώς βλέπουμε οτι ο τίτλος της ταινίας αποκτά τον δικό του χώρο και δεν αποτελεί απλά μέρος του εικαστικού.
Και μάλιστα είναι φανερή η χρήση του διαγώνιου άξονα, ενός άξονα επιθετικού, που δημιουργεί εντάσεις ακολουθώντας ίσως την ψυχολογία του κοινού εκείνης της εποχής...
1.jpg)
