Δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχει καμία αξιόλογη νέα ταινία στις ελληνικές αίθουσες, εκτός αν σε ενδιαφέρει ο κόσμος της μόδας από τη σοβαρή του πλευρά (αν υπάρχει κάτι τέτοιο) ή αν γελάς με οποιαδήποτε ελληνική σαχλαμπούχλα κάνει η Ζετα.
Coco Before Chanel, της Anne Fontaine.
Η ιστορία της διάσημης σχεδιάστριας μόδας (Audrey Tautou), από την εποχή που ήταν απλή κοπτοραπτου, σερβιτόρα σε καμπαρέ και ερωμένη πλουσίων μέχρι την αρχή της αναγνώρισης της.
Μια μάλλον μέτρια ταινία, σίγουρα όμως καλύτερη από την τελευταία που ασχολήθηκε με τη ζωή της διάσημης αυτής γυναίκας.
Μην ψάχνετε να βρείτε τις βαθιές αιτίες και τα υψηλά ιδανικά, στην συγκεκριμένη ταινία.
Η Anne Fontaine μέσα από ωραία πλάνα και μια πολύ καλή αναπαράσταση εποχής, μας δείχνει την ταπεινή πλευρά της Coco με ουδετερότητα, χωρίς φόβο ή πάθος και μάλλον παίρνει τη θέση πως πέρα από το ταλέντο και την διαφορετικότητά της, τα πράγματα χρειάστηκαν πολλούς συμβιβασμούς και μπόλικη τύχη για να φέρουν την Chanel και να γίνει ότι τελικά έγινε.
Παίζονται ακόμη:
The Kings of Mykonos, του Πιτερ Ανδρικιδη.
Αν υποψιαστώ ότι λόγω κρίσης θα γεμίσουμε με διαφημιστικά φυλλάδια-ταινίες, με τα νησιά μας στους τίτλους και την αποθέωση του ανόητου έλληνα μετανάστη σε πρώτο πλάνο...
Αλήθεια, η Ζετα Μακρυπούλια πόσο χαμηλά ακόμη μπορεί να πέσει;
Ξέστρωτα Κρεβάτια (Unmade Beds), του Αλεξις Ντος Σαντος.
Βρετανική σινεφιλ ταινία για πολύ λίγους από έναν Αργεντινό σκηνοθέτη και νεαρούς ηθοποιούς.
Ένας Προφήτης Μα Τι Προφήτης (Life Of Brian), του Τερι Τζοουνς.
Για κάποιους μια από τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών, η 2η ταινία των Monty Pythos, της Βρετανικής ομάδας που έγραψε ιστορία στο βρετανικό χιούμορ τη δεκαετία του 70.
Ένας ταλαίπωρος που γεννήθηκε δίπλα από το Θειο Βρέφος, προσπαθεί να πείσει ότι δεν είναι ο Χριστός.
Ίσως ξεπερασμένο λόγω εποχής αλλά να έχετε υπ’οψη σας ότι πολλά σημερινά αστεία gang έχουν παρθεί από αυτή τη ταινία (πχ. Η σκηνή του τυφλού στο χαντάκι).
Η Πεντάμορφη και το Τέρας (La Belle et La Bete), του Ζαν Κοκτο.
Το Γαλλικό κλάσικ του 1945 σε επανέκδοση, για αυτούς που νομίζουν ότι η ομώνυμη ταινία είναι μόνο animation!
Καλό Σινεμά.
Η ιστορία της διάσημης σχεδιάστριας μόδας (Audrey Tautou), από την εποχή που ήταν απλή κοπτοραπτου, σερβιτόρα σε καμπαρέ και ερωμένη πλουσίων μέχρι την αρχή της αναγνώρισης της.
Μια μάλλον μέτρια ταινία, σίγουρα όμως καλύτερη από την τελευταία που ασχολήθηκε με τη ζωή της διάσημης αυτής γυναίκας.
Μην ψάχνετε να βρείτε τις βαθιές αιτίες και τα υψηλά ιδανικά, στην συγκεκριμένη ταινία.
Η Anne Fontaine μέσα από ωραία πλάνα και μια πολύ καλή αναπαράσταση εποχής, μας δείχνει την ταπεινή πλευρά της Coco με ουδετερότητα, χωρίς φόβο ή πάθος και μάλλον παίρνει τη θέση πως πέρα από το ταλέντο και την διαφορετικότητά της, τα πράγματα χρειάστηκαν πολλούς συμβιβασμούς και μπόλικη τύχη για να φέρουν την Chanel και να γίνει ότι τελικά έγινε.
Παίζονται ακόμη:
The Kings of Mykonos, του Πιτερ Ανδρικιδη.
Αν υποψιαστώ ότι λόγω κρίσης θα γεμίσουμε με διαφημιστικά φυλλάδια-ταινίες, με τα νησιά μας στους τίτλους και την αποθέωση του ανόητου έλληνα μετανάστη σε πρώτο πλάνο...
Αλήθεια, η Ζετα Μακρυπούλια πόσο χαμηλά ακόμη μπορεί να πέσει;
Ξέστρωτα Κρεβάτια (Unmade Beds), του Αλεξις Ντος Σαντος.
Βρετανική σινεφιλ ταινία για πολύ λίγους από έναν Αργεντινό σκηνοθέτη και νεαρούς ηθοποιούς.
Ένας Προφήτης Μα Τι Προφήτης (Life Of Brian), του Τερι Τζοουνς.
Για κάποιους μια από τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών, η 2η ταινία των Monty Pythos, της Βρετανικής ομάδας που έγραψε ιστορία στο βρετανικό χιούμορ τη δεκαετία του 70.
Ένας ταλαίπωρος που γεννήθηκε δίπλα από το Θειο Βρέφος, προσπαθεί να πείσει ότι δεν είναι ο Χριστός.
Ίσως ξεπερασμένο λόγω εποχής αλλά να έχετε υπ’οψη σας ότι πολλά σημερινά αστεία gang έχουν παρθεί από αυτή τη ταινία (πχ. Η σκηνή του τυφλού στο χαντάκι).
Η Πεντάμορφη και το Τέρας (La Belle et La Bete), του Ζαν Κοκτο.
Το Γαλλικό κλάσικ του 1945 σε επανέκδοση, για αυτούς που νομίζουν ότι η ομώνυμη ταινία είναι μόνο animation!
Καλό Σινεμά.
1.jpg)
