********** 7/10
Ο Tucker Max είναι ένας τυχερός άνθρωπος.
Ο Tucker Max είναι ένας τυχερός άνθρωπος.
Συγγραφέας ενός (και μόνο) βιβλίου, βασισμένο στο προσωπικό του blog-site-memoir που έγινε γρήγορα ένα από τα μεγαλύτερα σε επισκεψιμοτητα humor site, τράβηξε τη προσοχή εκδοτών αλλά και της τηλεόρασης με αποτέλεσμα να έχει κάποιες συζητήσεις και να πάρει άλλες τόσες υποσχέσεις.
Τα project που είχαν στο μυαλό τους όλοι αυτοί που τον πλησίασαν αργούσαν πολύ, έτσι ο ίδιος έγραψε ένα σενάριο βασισμένο στο βιβλίο του, κάποιοι φίλοι έκαναν τη παραγωγή και ο Bob Gosse – τον οποίο δεν τον ξέρεις γιατί δε δούλευε για 8 χρόνια, όχι ότι και πριν θα’πρεπε να τον ξέρεις – ανέλαβε τη σκηνοθεσία.
Το βιβλίο και η ταινία λέγεται I Hope They Serve Beer In Hell και κάνει από τον τίτλο κιόλας φανερό ότι πρόκειται για ανεξάρτητη παραγωγή, μιας και όπως έμαθα, κανένα μεγάλο studio δεν την αγόρασε.
Τα project που είχαν στο μυαλό τους όλοι αυτοί που τον πλησίασαν αργούσαν πολύ, έτσι ο ίδιος έγραψε ένα σενάριο βασισμένο στο βιβλίο του, κάποιοι φίλοι έκαναν τη παραγωγή και ο Bob Gosse – τον οποίο δεν τον ξέρεις γιατί δε δούλευε για 8 χρόνια, όχι ότι και πριν θα’πρεπε να τον ξέρεις – ανέλαβε τη σκηνοθεσία.
Το βιβλίο και η ταινία λέγεται I Hope They Serve Beer In Hell και κάνει από τον τίτλο κιόλας φανερό ότι πρόκειται για ανεξάρτητη παραγωγή, μιας και όπως έμαθα, κανένα μεγάλο studio δεν την αγόρασε.
Από το τίτλο καταλαβαίνεις επίσης ότι δε πρόκειται για κανένα πολεμικό ρομαντικό δράμα που εξελίσσεται στα χρόνια του εμφύλιου κάπου στην Αγγλία, αλλά για μια μπουρδελοκατασταση τριών λιγούρηδων που κάνουν το bachelor party σε διάσημο στριπτηζαδικο στη Λ.Συγγρου.
Επειδή όμως η παραγωγή ήθελε κοπέλες από το Dominic Republic και τη California, και όχι από Ρωσο-Ουκρανο-Τσεχια, γι’αυτό τελικά προτιμήθηκε άλλη Λεωφόρος.
Τρεις κολλητοί (Matt Czuchry ο ξεσηκωτικος, Jesse Bradford ο πρόσφατα παρατημένος και ο Geoff Stults ο γαμπρός) αποφασίζουν να κάνουν το bachelor εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά.
Ξέρω, θα σοκαριστείτε αν σας πω ότι όλα πάνε στραβά!
Αυτό το real story μην το λάβετε υπόψη σας...μουφα είναι.
Για να καταλάβετε το παρειστικο της υπόθεσης, υπήρξε στοίχημα μεταξύ των συντελεστών για το ποιος θα καταφέρει να συλληφθεί από την αστυνομία πρώτος!
Για να καταλάβετε το παρειστικο της υπόθεσης, υπήρξε στοίχημα μεταξύ των συντελεστών για το ποιος θα καταφέρει να συλληφθεί από την αστυνομία πρώτος!
Νικητής ένας εκ των παραγωγών και κολλητός του Max, ο Nils Parker, γιατί έκανε την ανάγκη του σ’ένα τηλεφωνικό θάλαμο, τύφλα στο μεθύσι!
Αυτά.
Κατ’αρχας οι κοπέλες είναι ρεαλιστικές στριπτιζέζ που θέλουν μόνο τα λεφτά σου και όχι ευαίσθητες αλλά άτυχες στη ζωή κοπέλες που θέλουν να σε παντρευτούν, όπως συνέβη στο Hangover.
Δεύτερον, εδώ οι φίλοι ξεκινάνε τρεις και τελειώνουν τρεις.
Τρίτο και σημαντικότερο, το χιούμορ εδώ είναι τόσο ‘βαθύ’ που ξεγέλασε όλους τους κριτικούς (...σχεδόν όλους), τόσο πολύ που είπανε ότι δεν υπάρχει καν.
Κακές κριτικές στο σύνολο της, αμερικάνικα αστειάκια με ποτά και γυναίκες, και πολύ μα πολύ γυμνό.
Update: Θεωρω σωστο να σας πω οτι εμενα μου αρεσε!
Αν εξαιρεσεις ενα σκατολογικο αστειο προς το τελος που κραταει περισσοτερο απο οσο πρεπει, ειδα εξυπνες ατακες, ευχαριστη ροη και ωραιες παρουσιες (θα ψαξω για τη Πολωνεζα Marika Dominczyk).
Μην ακουτε, καλο ειναι.
Στην Αμερική προβλήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου σε 120 αίθουσες, και παραδόξως πήγε καλούτσικα.
Για διανομή σε άλλη χώρα, ούτε λόγος, τουλάχιστον ακόμα.
Πατήστε μια χρονολογία (πείτε ψέματα) και δείτε το ακατάλληλο για κάτω των 10, trailer.
Πατήστε μια χρονολογία (πείτε ψέματα) και δείτε το ακατάλληλο για κάτω των 10, trailer.
1.jpg)
