Γράφει ο Kostas Tsokos.
Μια Adam Sandler-ικού τύπου 'κωμωδία', στο πιο ελαφρύ, κοινωνικό και με ένα προβλέψιμο sports story για ξεπέτα, μας προσέφερε η τελευταία ταινία του Kevin James.
Το θέμα φαινόταν από την αρχή και την υπόθεση/υπόθετο.
Ο Kevin James (Zookeeper) είναι ο καθηγητής βιολογίας και πρώην παλαιστής ...Scott Voss.
Επαναλαμβάνω, ο ...KEVIN JAMES είναι ...ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ και ...ΠΡΩΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΗΣ!
Το χωνέψαμε ...πάμε παρακάτω.
Βαριέται την δουλειά του, έχει χάσει τον ενθουσιασμό του και την βλέπει σαν ρουτίνα αδιαφορώντας για τους μαθητές του...
Όταν ξαφνικά αρχίσουν οι περικοπές, με αποτέλεσμα να πληγεί το μάθημα μουσικής του καθηγητή Marty (Henry Winkler) που αποτελούσε μοναδική παρηγοριά και κίνητρο των μαθητών, ο Scott θα αποφασίσει να βρει τα χρήματα, συμμετέχοντας σε αγώνες πάλης UFC, από τους οποίους μπορεί να βγάζει χρήματα ακόμα κι αν χάνει.
Στην προσπάθεια του να κρατηθεί σε φόρμα για το όσο το δυνατόν περισσότερο και να αποτελέσει έμπνευση για τους μαθητές και τον περίγυρο του, θα τον βοηθήσει ένας πρώην παλαιστής των MMA, ο Niko (Bas Rutten) που ήταν μαθητής του Scott στα νυχτερινά μαθήματα εκμάθησης μεταναστών (σ.σ.: και πραγματικός πρωταθλητής του UFC).
Τον Kevin James, που για κάποιο λόγο τον μπέρδευα πάντα με τον Tom Arnold (και εδώ εξετέλεσε και χρέη σεναριογράφου), χωρίς να τον αντιπαθώ, αδυνατώ να κατανοήσω για ποιο λόγο γελάνε με τις κωμωδίες του και έχει κοινό στην Αμερική.
Είναι μια συμπαθής σαν φιγούρα, όταν υψώνει την φωνή του απέναντι σε διευθυντές, δασκάλους ή προσπαθεί να εμπνεύσει τους μαθητές του κάνοντας λίγο πιο παιχνιδιάρικα τα μαθήματα και καβαλώντας θρανία.
Από κει και πέρα, η ταινία ΔΕΝ έχει αστεία και ούτε προσπαθεί ιδιαίτερα, φορτώνοντας σου στο τέλος και ένα αλά Rocky προβλέψιμο happy end (μην πει κανείς ότι κάναμε spoil ...για mainstream family friendy αμερικάνικη ταινία μιλάμε).
Ειλικρινά ...πόσες φορές θα δούμε τον ήρωα: να σαβουριάζεται προσπαθώντας να κάνει κάτι απίθανο - εδώ προσπαθώντας να καρφώσει σε μια μπασκέτα, για να πείσει την Hayek να δειπνήσουν, πόσες φορές θα δούμε το 'αστείο' όπου έχει βγει κάποιο πόδι ή χέρι και ο πρωταγωνιστής ουρλιάζει και γιατί πρέπει να υπάρχουν πάντα ηλίθιοι χαρακτήρες με άκυρες μούτες και αντιδράσεις; (ο χορός του Niko).
Η Salma Hayek (Savages) επίσης, που θα παραμένει αιωνίως ...χάρμα οφθαλμών (για να το θέσω όσο πιο κομψά γίνεται ), συμμετείχε για άλλη μια φορά σε έναν συνηθισμένο και άχαρο ρόλο ξεπέτας, με την επιτηδευμένη ξενική προφορά, όπου στην αρχή δεν θέλει τον πρωταγωνιστή, μα τελικά θα βρίσκεται εκεί στα δύσκολα και φυσικά στο αναμενόμενο happy end, αφού πρώτα μοιραστούν το κλασικό 'περίεργο' ραντεβού.
(Στο Zookeeper έκανε στην Rosario Dawson τον Tarzan κρεμασμένος από κουρτίνες, εδώ απλά...παίζουν λίγο ξύλο και καβαλιούνται για πλάκα).
Όσες άλλες σκηνές μπορώ να θυμηθώ αφορούσαν κάτι βαρετές συνευρέσεις στο σπίτι ενός φίλου του, ο οποίος φώναζε συνεχώς στην γυναίκα και τα μούλικα του και θα παραβλέψω την σιχαμένη απεικόνιση των μεταναστών ως...χαζών και το γλοιώδες, ηλίθιο και άκυρο φινάλε, όπου ο ένας από αυτούς επιτυγχάνοντας στις εξετάσεις αμερικανικής ιθαγένειας, ζητωκραυγάζει την Αμερική και εμείς φυσικά βλέπουμε για άλλη μια φορά την γνωστή σημαιούλα.
Οι σκηνές πάλης τουλάχιστον, ήταν καλοσκηνοθετημένες, με αρκετή ένταση, γυρίσματα της κάμερας και slow motion ...που φυσικά έχαναν από την γενικότερη σεναριακή προβλεψιμότητα ενώ οι-σε γενικές γραμμές-αναξιοποίητοι μαθητές έσωζαν κάπως την κατάσταση και ειδικά η ζεστασιά στην επικοινωνία, με την απογοητευμένη Ασιάτισσα Malia (η μικρή Charice των Glee, X-Factor), το ίδιο και ο καθηγητής μουσικής του Henry Winkler, σε έναν ισορροπημένο συγκερασμό σοβαρής και κωμικής ερμηνείας.
Το soundtrack για όσους ενδιαφέρει ήταν δυνατό, χαράς ευαγγέλια για τα nu-μέταλλα, με το "Boom" των P.O.D ως το-αναμενόμενο κεντρικό θέμα των αγώνων με αληθινούς παλαιστές του UFC, το "I Stand Alone" από Godsmack, "Face The Pain" των άγνωστων Stemm και φυσικά το κλασικό "New Noise" των επιδραστικών post-hardcore-άδων Refuse, με λίγο γαρνιτούρα στο ενδιάμεσο από Neil Diamond και...Journey.
Ειδικά οι τελευταίοι χρησίμευσαν και σε πρόγραμμα εκμάθησης αμερικανικής ιστορίας.
Δείτε την ταινία και θα καταλάβετε για πόση cheesy-ίλα μιλάμε.
Το Here Comes The Boom θα ήθελε πολύ να είναι μια ακόμα συνηθισμένη χαζοαμερικάνικη κωμωδία από τους Frank Coraci (Zookeeper, Click) και Kevin James.
Στην πραγματικότητα έμοιαζε περισσότερο κοντά σε κοινωνική κωμωδία-κομεντί για την αμερικάνικη οικογένεια, ή για τον ελληνάρα που πάντα θα νοσταλγεί τα ανάλογα σαββατοκυριακάτικα μεσημέρια, με τις προβολές των ιδιωτικών καναλιών.
Δεν ήταν κακή ταινία, αλλά περισσότερο βαρετή και προβλέψιμη, με λίγη καρδιά, ζεστασιά και μηνύματα κάπου στο βάθος, περί του ρόλου των δασκάλων, "να κυνηγάς όνειρα σου" και τα γνωστά.
Κάπου μεταξύ Rocky, αποτυχημένης κωμωδίας του Adam Sandler και καλοδεχούμενων family-friendly διδακτισμών που σου φτιάχνουν τη διάθεση και ταυτόχρονα σε έκαναν να σκέφτεσαι το πόσο αποτυχημένους δασκάλους είχες.
Γιατί αν κάτι μετράει στον καθορισμό της προσωπικότητας του, είναι το αν σε ενέπνευσαν οι άνθρωποι που πέρασαν από τη ζωή σου και ειδικά οι δάσκαλοι.
Εύχομαι στον James να βρει κάτι ανάλογο και για το επόμενο του σενάριο.
Το Here Comes The Boom άνοιξε 12 Οκτωβρίου στην Αμερική, αποφέροντας εκεί πάνω από $45 εκατομμύρια και $72 παγκοσμίως.
Στην Ελλάδα κυκλοφορεί από τις 5 Φεβρουαρίου 2013 σε DVD από τη Sony, με τίτλο Καθηγητής Βαρέων Βαρών.
Here Comes the Boom trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
