Μετά το αριστουργηματικό Dead Ringers του David Cronenberg το 1988 αλλά και το απίστευτο Raising Cain του Brian De Palma 4 χρόνια αργότερα, δύσκολα επιχειρεί κάποιος θρίλερ με δίδυμα.
Απόδειξη ότι έχω συναντήσει πολύ λίγα τα τελευταία χρόνια, κάποια από τα οποία μπαίνουν εύκολα στις χειρότερες ταινίες ever – το I Know Who Killed Me για παράδειγμα με τη Lindsay Lohan (τί έχω δει στη ζωή μου!).
Το Seconds Apart του Κολομβιανού Antonio Negret δεν είναι τόσο κακό.
Για την ακρίβεια, είναι μια καλή προσπάθεια σπουδής δίδυμων χαρακτήρων που, αν και δε σε ξεσηκώνει είναι μια αξιοπρεπής ταινία τρόμου με κάποιες ατυχείς επιλογές στο cast και μέτρια σκηνοθεσία.
Εχει όμως μια εναρκτήρια σκηνή που ...
...δεν τη ξεχνάς εύκολα.
Μια παρέα δυναμικών αθλητών και ωραίων του σχολείου κάθονται σε ένα τραπέζι πίνουν μπύρες και κάνουν σεξουαλικά αστεία για τις κοπέλες του σχολείου, ενώ στο διπλανό δωμάτιο γίνεται ένα μεγάλο πάρτι.
Ξαφνικά, από τα αστεία πηγαίνουν σε ένα παιχνίδι Ρώσικης Ρουλέτας με ...σκληρά αποτελέσματα.
Τί θα έκανε όμως ένα μάτσο δημοφιλή και όμορφους φοιτητές να αυτοκτονήσουν μαζικά;
Μήπως ένα ζευγάρι creepy δίδυμα που κάθονται στη γωνία με μια κάμερα που καταγράφει το γεγονός;
Ναι, αυτοί είναι οι κακοί της ταινίας!
Οι δίδυμοι Seth και Jonah (Gary και Edmund Entin, πραγματικοί δίδυμοι) έχουν τη δύναμη να ωθήσουν τους άλλους σε τρομερά πράγματα με τη τηλεπαθητική τους ικανότητα, μόνο όταν είναι μαζί.
Ένας ντετέκτιβ (ο κατά τα άλλα συμπαθέστατος Orlando Jones του Cirque du Freak: The Vampire's Assistant που όμως εδώ δείχνει πολύ πιο ...κακομοίρης από όσο πρέπει για έναν καλό που θα λύσει την υπόθεση) που έχει χάσει τη γυναίκα του σε μια φωτιά και βλέπει εφιάλτες συνέχεια, καταλαβαίνει ότι κάτι κακό υπάρχει στα δίδυμα, ειδικά μετά τις αυτοκτονίες που συνεχίζονται στο σχολείο.
Εκεί αρχίζουν και τα στραβά του φιλμ.
Η ροή της ιστορίας διακόπτεται συχνά από επαναλαμβανόμενα όνειρα του ντετέκτιβ (που είναι όλα ίδια σχεδόν) τα οποία μάλιστα δεν είναι καθόλου προσεγμένα σκηνοθετικά.
Επίσης, η ιστορία πάσχει κι από τη δομή της.
Την πρώτη ώρα έχουμε συνεχώς ίδια πράγματα – ο ντετέκτιβ υποπτεύεται, τα δίδυμα το αρνούνται, ατυχήματα συμβαίνουν και ξανά πάλι το ίδιο – ενώ η έρευνα στη γέννηση και το σκοτεινό background των παιδιών και η σημαντική ανάμειξη μιας κοπέλας (Samantha Droke) στριμώχνονται περιληπτικά στο τελευταίο μισάωρο.
Τέλος, έχω μια ένσταση στο κίνητρο των διδύμων, το οποίο πραγματικά ποτέ δεν κατάλαβα.
Παρά τα αρνητικά, το Seconds Apart έχει κάποιες σκηνές που θα σας μείνουν (της babysitter ας πούμε), ένα προσεχτικό κι ενδιαφέρων σενάριο, ανατριχιαστικούς 'κακούς' και ένα πολύ ανατρεπτικό κι έξυπνο τρικ όπου αποκαλύπτεται ...
Αν ήταν και καλύτερο τεχνικά, ίσως μιλάγαμε για μια ευχάριστη έκπληξη.
Seconds Apart trailer - Afterdark Originals by FilmBoy-gr
1.jpg)
