Ο Kirk Jones είχε κάνει το Waking Ned Devine πριν 11 χρόνια, μια ταινία που εξελισσόταν στην Ιρλανδία και οπου τρεις ώριμοι Ιρλανδοί κρύβουν το πτώμα ενός άλλου συνταξιούχου για να καρπωθούν το λαχείο του.
Την θυμάμαι, μου άρεσε, αλλά απέχει πολύ από τη δραμεντι που θέλει να κάνει με το Everybody’s Fine.
Και ας έχει ένα μάτσο all American ηθοποιούς, και ας έχει ονόματα βαριά σαν ιστορία, και ας πήρε κάποια ώθηση από την υποψηφιότητα Χρυσής Σφαίρας καλύτερου τραγουδιού από τον Paul McCartney (με τίτλο I Want To Go Home).
Για να μην προτρέχω γκρινιάζοντας, να πω ότι θα μπορούσε να έχει χειρότερες κριτικές και να βγει σαχλό – σύνηθες αποτέλεσμα προσπάθειας αμερικανισμού ευρωπαϊκής ταινίας.
Τον τελευταίο καιρό ο μεγάλος Robert De Niro προσπαθεί να αποτινάξει το image του σκληρού παίζοντας σε κωμωδίες τύπου Meet the Parents, ρόλους επαρχιώτη συνταξιούχου, συντηρητικού και με παλαιά μυαλά.
Η μόνη δικαιολογία του να γυρίσει σε δραματικούς ρόλους θα ήταν τα Όσκαρ, αλλά δε νομίζω ότι εδώ έχει τύχη.
Ο Φρανκ είναι χήρος, ζει μακριά από τα 4 παιδιά του και ετοιμάζεται να τα υποδεχτεί για τις γιορτές.
Όταν όλοι ακυρώνουν την επίσκεψη χωρίς να δώσουν κάποιο λόγο, αποφασίζει να τα επισκεφτεί ο ίδιος, καθέναν ξεχωριστά, για να καταλάβει ότι δεν είναι οι ζωές τους όσο τέλειες ήξερε.
Τι ήξερε;
Η Εμι (Kate Beckinsale, η Sexiest Woman on Earth για το 2009 από το Esquire) είναι πετυχημένη διαφημίστρια με ευτυχισμένο γάμο, πιστούς φίλους και ένα έξυπνο παιδί.
Ο Ρομπερτ (Sam Rockwell με κεκτημένη ταχύτητα από το Moon) είναι διευθυντής ορχήστρας με μέλλον.
Η Ροζι (Drew Barrymore) είναι η χειρότερη. Είναι χορεύτρια σε ένα μεγάλο σόου στο Λας Βεγκας, έχει ένα μεγάλο διαμέρισμα, έχει φίλο και ...
Τέλος, ο Ντειβιντ (Austin Lysy) είναι καλλιτέχνης στο Manhattan.
Όλα τα παραπάνω δεν ισχύουν αλλά είναι η εικόνα που έχει ο πατέρας για τις ζωές των παιδιών του.
Κάθε ηθοποιός έχει κάποιες σκηνές από μια ταινία που αγγίζει τα όρια της σπονδυλωτής (λέξη κι αυτή!), έτσι έχει λίγο χρόνο στη διάθεση του να μας πει όσα πρέπει να ξέρουμε.
Αν λειτουργεί σωστά κάτι τέτοιο, δε ξέρω, αλλά είδα πολλές φορές τη λέξη ‘καταθλιπτικό’ στις κριτικές.
Η Miramax το έβγαλε στις αμερικανικές αίθουσες στις 4 Δεκέμβρη με κακά αποτελέσματα (3,8 εκ. δολάρια τριήμερο).
Στην Ελλάδα
Δείτε το trailer.
1.jpg)
